De staat heeft in 1871 aan Alexander Brodgen, Engels parlementariër, een concessie verleend voor de aanleg van een spoorlijn van Tilburg naar Nijmegen. De bouw van een spoorbrug over de Maas maakt daar deel van uit. Deze brug is genoemd naar de dochter van de Engelsman de “Edithbrug”. Edith is vereeuwigd op een zandstenen portretreliëf op de zuidelijke rivierpijler. De investeerder liet de brug voornamelijk door Schotten bouwen, dit zorgde er voor dat de brug in de volksmond de Whiskybrug werd genoemd.
De overbrugging van de grote rivieren getuigen van een sociaal-economische en infrastructurele ontwikkeling in de tweede helft van de negentiende eeuw .
Het station van Ravenstein ligt wel een kilometer van het stadje. Noodgedwongen, omdat stoomlocomotieven slechts op een flauwe helling, dus lange aanloop, de Maasbrug op konden komen.
De enkelsporige brug uit 1872 bestaat uit vier boogbruggen achter elkaar en is gebouwd op pijlers die breed genoeg zijn om een tweede brug parallel aan de bestaande te dragen. Desondanks is de brug altijd enkelsporig gebleven.
In 1937 werd de vakwerkbrug (trapezevormige spanten) vervangen door de huidige stalen staafboogbrug. De bouwers hebben gebruik gemaakt van de volle breedte van de pijlers, de boogbrug is naast de oorspronkelijke brug opgebouwd.
In de Tweede Wereldoorlog werd de brug tweemaal vernield. Op 10 mei 1940 zijn de twee meest westelijke overspanningen opgeblazen, 11 september was de schade hersteld. De Duitsers hebben op 17 september 1944 de middelste pijler opgeblazen waarbij de beide middelste overspanningen in de rivier stortten. Soldaten vonden een tijdverdrijf in het beschieten van het portret van Edith. De Britten maakten de brug zodanig berijdbaar dat op 4 februari 1945 weer treinen de brug over konden. In 1948 werd de brug definitief hersteld.